• Czy wiesz, że...
    FLORENCJA
    Florencja bierze swą nazwę od rzymskiego określenia Florentia ‛kwitnąca’. Miasto założył
    Juliusz Cezar w 59 roku p.n.e. jako kolonię dla byłych żołnierzy i nadał mu formę obozu wojskowego. Od XIV do XVI wieku Florencja była ojczyzną włoskiego renesansu, a jej znaczenie dla kultury sprawiło, że lokalny dialekt stał się językiem literackim w Italii.
    Mirosław Bańko
     
  • Łatwo pomylić
    KAMPANIA, KOMPANIA
    Kampania to działania wojenne, kompania to grupa żołnierzy obejmująca
    kilka plutonów (w terminologii wojskowej pododdział). Tym wojskowym znaczeniom towarzyszą inne inne: kampania to zorganizowane działania różnego typu (por. kampania wyborcza, w okresie PRL kampania żniwna), kompania to grupa znajomych osób, które chętnie spędzają razem czas (por. wesoła kompania). Polszczyzna ma także pochodne przymiotniki: kampanijny i kompanijny, do rodziny wyrazowej kompanii należy ponadto kompan.
    Mirosław Bańko
     
  • To ciekawe
    Damski bokser
    Czyli: ktoś, kto wykorzystując przewagę fizyczną, bije słabszych, zwłaszcza kobiety. Damski może być
    krawiec i fryzjer – są to mężczyźni, mający nie klientów, lecz klientki. Do żeńskich nazw tych zawodów (krawcowa, fryzjerka) nie dodajemy przymiotników od nazw płci. Bokser z natury rzeczy jest męski, niektórzy uważają, że nawet bardzo. Stąd to połączenie jest wyjątkowo piętnujące – ten, kto bije kobietę, nie jest żadną miarą męski.
    Jerzy Bralczyk
     
Słowo dnia: lektura

Zagraj z nami!

Chcesz sprawdzić swoją znajomość języka?

Zagraj teraz

Zasady pisowni

9.5. [27] Połączenia literowe ks, gz oraz zakres użycia litery x
W większości wyrazów połączenia literowe ks, gz piszemy zgodnie z wymową, np.
aneks, indeks, ekscerpcja, ekspertyza, eksperyment, ekspiacja, ekspresja, ekstaza, ksenofobia, kserokopia, maksimum, maksymalny, paradoksy, tekstologia; egzaminator, egzegeza, egzemplifikacja, egzoderma, egzosfera, egzystować.
Dawniej dla oznaczenia tych połączeń liter była używana litera alfabetu łacińskiego – x. Dziś zasięg jej użycia ograniczony jest do:
a) oznaczania każdej nieznanej wielkości matematycznej lub zmiennej niezależnej, np. oś x-ów, 5x, xy, oraz wszelkich nieznanych obiektów, osób, wielkości – x razy, miasto X, pan X;
b) nazwisk polskich pisanych w ten sposób od dawna, np. Axentowicz, Axer;
c) obcych nazw własnych osobowych i miejscowych, jeśli występują w pisowni oryginalnej, np. Maxwell, Huxley, Oxford (częściej jednak Oksford);
d) rodzimych skrótowców, głównie będących nazwami firm związanych z eksportem, np. Budimex, Hortex, Rolimpex, Stalexport;
e) nazw leków, np. oxeladin, madroxin, hydroxizin, maalox.
W przypadkach zależnych nazwy kończące się literą -x możemy zapisywać dwojako: albo w miejsce końcowego -x- piszemy -ks-, albo pozostawiamy w zapisie tematyczne -x-, np. HortexHorteksu, Horteksowi, Horteksie albo Hortexu, Hortexowi, Hortexie; Max (von Sydow) – Maksa albo Maxa (von Sydowa); Hendrix – z (Jimim) Hendriksem albo Hendrixem; Halifax (miasto) – do Halifaksu albo Halifaxu; cardox (lek) – o cardoksie albo cardoxie (por. Aneks I, p. 5.).
 
 
... >>

Zmieniają się czasy,
zmieniają się słowa

Zobacz w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, jak przez pół wieku zmieniło się słowo chuć
Więcej słów
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego